همشهری آنلاین: از اجبار کودک به غذا خوردن خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث ایجاد نگرش منفی نسبت به غذا شود.
برخی کودکان که لاغر هستند، وزن نمیگیرند یا علائمی مشابه بیاشتهایی دارند، ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عوامل پزشکی، روانی یا سبک زندگی با این مشکل مواجه شوند. شناسایی علت اصلی ضروری است تا بتوان راهحل مناسبی ارائه داد. در ادامه دلایل احتمالی و راهکارها آورده شده است:
مشکلات پزشکی:
پرکاری تیروئید: فعالیت بیش از حد غده تیروئید میتواند باعث کاهش وزن شود، حتی اگر کودک غذای کافی مصرف کند.
بیماریهای مزمن: بیماریهایی مانند سلیاک، کرون یا آلرژیهای غذایی تشخیصدادهنشده میتوانند جذب مواد مغذی را مختل کنند.
عفونتها یا انگلها: انگلهای رودهای یا عفونتهای مزمن میتوانند مانع تغذیه مناسب شوند.
عوامل ژنتیکی: برخی کودکان بهطور طبیعی متابولیسم بالاتر یا اندام لاغرتری دارند که از ویژگیهای خانوادگی است.
کمبود مواد مغذی:
مصرف ناکافی کالری، کیفیت پایین رژیم غذایی یا رژیم غذایی نامتعادل میتواند به مشکلات وزن منجر شود.
عوامل روانی:
اختلالات خوردن: بیاشتهایی عصبی یا اختلال اجتناب از غذا خوردن ممکن است منجر به امتناع از غذا یا ترس از افزایش وزن شود.
استرس یا اضطراب: ناراحتیهای عاطفی میتوانند اشتها را کاهش دهند.
عوامل سبک زندگی:
فعالیت بدنی زیاد بدون مصرف کالری کافی.
بدغذایی یا اولویتهای غذایی محدود که منجر به مصرف ناکافی مواد مغذی میشود.
راهکارها
ارزیابی پزشکی:
به پزشک متخصص کودکان مراجعه کنید تا بیماریهای زمینهای را رد کند.
آزمایشهای خون یا بررسی مشکلات گوارشی و کمبود مواد مغذی انجام دهید.
حمایت تغذیهای:
غذاهای پرکالری و غنی از مواد مغذی: غذاهایی مانند آجیل، دانهها، آووکادو، شیر پرچرب، پنیر، ماست و پروتئینهای کمچرب را در رژیم کودک بگنجانید.
وعدههای کوچک و مکرر: ارائه غذا هر ۲–۳ ساعت میتواند خوردن را برای کودک آسانتر کند.
اسموتیها و شیکها: مواد پرکالری مانند کره بادامزمینی، پودر پروتئین و میوهها را به نوشیدنیهای کودک اضافه کنید.
حمایت رفتاری و روانی:
اگر بیاشتهایی یا سایر اختلالات خوردن مشکوک است، با روانشناس کودک یا متخصص رفتار تغذیهای مشورت کنید.
استرسهای کودک را کاهش داده و محیطی مثبت و بدون فشار برای غذا خوردن ایجاد کنید.
استراتژیهای والدین:
از اجبار کودک به غذا خوردن خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث ایجاد نگرش منفی نسبت به غذا شود.
کودک را در برنامهریزی و تهیه غذا مشارکت دهید تا علاقه بیشتری به خوردن پیدا کند.
مکملها:
در صورت نیاز، پزشک ممکن است مکملهای مولتیویتامین یا تقویتکنندههای کالری مانند امگا-۳ توصیه کند.
فعالیت بدنی:
فعالیت بدنی متوسط را تشویق کنید تا اشتهای کودک تحریک شود، اما از فعالیت بیش از حد جلوگیری کنید.
زمان مراجعه به پزشک
اگر نرخ رشد کودک کمتر از حد طبیعی برای سن و قد او است.
امتناع مداوم از غذا یا بیمیلی شدید نسبت به غذا.
علائمی مانند خستگی، ریزش مو یا سایر نشانههای سوءتغذیه.
هرگونه علامت از بیماریهای زمینهای.
با تشخیص درست و حمایت مناسب، اکثر کودکان میتوانند بر چالشهای وزن و اشتها غلبه کنند.